“Η ποιότητα διαβίωσης στα κτίρια θα πρέπει να πηγάζει από την γεωμετρία  και  τον τρόπο που αυτή επιδρά στην καθημερινότητα των ανθρώπων.” Το σκεπτικό αυτό επηρέασε τους NISHIZAWAARCHITECTS για τον σχεδιασμό μιας κατοικίας, στο Phu My Hung, μια ταχέως αναπτυσσόμενη αστική περιοχή στο νότιο Βιετνάμ.

Το πρότζεκτ μπορεί να νοηθεί ως μια προσπάθεια προσέγγισης ενός άλλου, περισσότερο “ενημερωμένου”  τρόπου ζωής εν αντιθέσει με την κλασική τυπολογία των κατοικιών των αστικών πόλεων.  Στόχος ήταν η απελευθέρωση από το συντηρητικό σύστημα διαβίωσης στις  γειτονικές κατοικίες , όπου κυριαρχούσε το βαρύ στοιχείο του κλιμακοστασίου και των γύρω από αυτό τοίχων, διαχωρίζοντας τις ιδιοκτησίες και εν τέλει απομονώνοντας τους ενοίκους.

Οι κάτοικοι του νέου διαμερίσματος είναι μια οικογένεια αποτελούμενη από τους γονείς και τα δύο παιδιά. Βασική τους επιθυμία ήταν το σπίτι να αποτελείται από στοιχεία που παραπέμπουν στο οργιάζον φυσικό περιβάλλον της περιοχής και συγχρόνως συμβάλλουν στην αρμονική  συνύπαρξη όλων των μελών.

Από γενικής απόψεως το σπίτι δίνει την αίσθηση μιας σύνθεσης από κύβους που λειτουργούν ως ιδιωτικά δωμάτια, ενώ οι χώροι που δημιουργούνται κάτω από τους μεταβαλλόμενους όγκους γίνονται οι κοινόχρηστοι χώροι της οικογένειας.

Ο τολμηρός σχεδιασμός της κατοικίας που συνδυάζει  την ελεύθερη κυκλοφορία, την προστασία της ιδιωτικής ζωής αλλά και την οπτική επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο, καθόρισε την λειτουργία του κάθε όγκου και του κάθε κενού.

Από την κύρια είσοδο ένας στενός σκεπαστός διάδρομος οδηγεί τους επισκέπτες στο καθιστικό ύψους 5 μέτρων με το περιστρεφόμενο σύστημα πόρτας στο τέλος του σπιτιού. Το σύστημα αυτό συνδέει άμεσα  την κατοικία με την αυλή στο πίσω μέρος προστατεύοντας συγχρόνως από τα καιρικά φαινόμενα. Το καθιστικό και η τραπεζαρία τοποθετήθηκαν κάθετα στον χώρο, ενώ η υπερυψωμένη οροφή τους, συμβάλλει στον αρμονικό συνδυασμό των ιδιωτικών χώρων μέσα στην κατοικία με την αίσθηση της υπαίθριας ύπαρξης.

Κατά μήκος της ευθύγραμμης σκάλας γίνονται σταδιακά αντιληπτοί ορισμένοι ξεχωριστοί χώροι όπως η βιβλιοθήκη, ο χώρος για τους επισκέπτες και ο χώρος για τα παιδιά. Η κύρια κρεβατοκάμαρα στον τέταρτο όροφο συνδέεται με τον  κήπο της ταράτσας μέσω ενός πέτρινου δαπέδου .Η  ταράτσα-κήπος εφοδιάζει την οικογένεια  με έναν ιδιωτικό υπαίθριο χώρο.

Οι αρχιτέκτονες εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα δύο μέτωπα ανατολικά και νότια του σπιτιού. Αξιοποίησαν τον φυσικό φωτισμό τοποθετώντας  στη μία πλευρά την είσοδο και τους βοηθητικούς χώρους, ενώ στην άλλη πλευρά δόθηκε βάση στον συνεχόμενο διάλογο με το φυσικό τοπίο. Τα μεγάλα νότια ανοίγματα προσφέρουν άμεση θέα στο γειτονικό δημόσιο πάρκο. Η  κύρια όψη τονίζεται επίσης με γεωμετρικά στοιχεία, ενώ οι όγκοι καλύπτονται ως επί το πλείστον από ξύλινες περσίδες ηλιοπροστασίας.

Τα διακοσμητικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν ακολουθούν τις αρχές του σχεδιασμού, δηλαδή την επαφή με το φυσικό στοιχείο. Τα υπαίθρια ξύλινα πάνελ τα οποία έχουν τοποθετηθεί σε μοτίβο σκακιέρας, παραπέμπουν  και αυτά στο μεταβαλλόμενο σχεδιασμό με μια αλληλουχία από κενά και πλήρη. Για να επιτραπεί η οπτική επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον αλλά και η είσοδος φυσικού φωτισμού, σκαλίστηκαν τα ξύλινα πάνελ δημιουργώντας το σχήμα του φύλλου.Το πάτωμα από τσιμέντο αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον ζωγραφίζοντας πάνω του ένα χαλί από επαναλαμβανόμενα φύλλα.

Η αρχιτεκτονική αυτή, εκπέμπει τον μοντέρνο τρόπο ζωής των οικογενειών μίας σύγχρονης τροπικής πόλης. Με άλλα λόγια θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το σημείο διασταύρωσης της μοντέρνας ζωής και της ζωής στην φύση, οι οποίες συνδυάζονται εκπληκτικά στο συγκεκριμένο σπίτι.

πηγή:http://www.archdaily.com